نی نی جدیدمون

چند روز گذشت ... از یکسال و چهار ماهه شدنت .عمرم آیدا چهره شادت رو توی ذهنم تجسم میکنم و البته گریه هات رو وقتی که کار دارم و تو همچنان به پای من میچسبی و گریه میکنی مامان ... و من.. صبر کن مامان ... ومن ... ناراحت و غمگینم از این کارم و مجبور ... من رو ببخش از اینکه خییییلی مشغله دارم و مجبورم خواسته هاتو به تاخیر بندازم  و از ته دل میگم متاسفم ....  گاهی وقتا دلم میخواد توی اداره در کنارم باشی و من تو رو توی بغلم بگیرم . مثل یک نوزاد  به خودم بچسبونمت ... طولانی و با چشمان زیبا و  رنگیت نگام کنی و مثل همیشه بگی : مامان ... مامانی .. و من  هم با عشق جوابت بدم ... جانم. آیدای من در یک سال و چهار ماهگی : صحبت...